ezik

ezik, -ği

a. 1. Bere, çürük: Vücudu eziklerle dolu idi. 2. sf. Ezilmiş veya yassılmış. 3. sf. mec. Olaylar ve hayat şartları karşısında güçsüz ve sıkıntılı duruma düşmüş olan, üzüntülü. 4. zf. mec. Olaylar ve hayat şartları karşısında güçsüz ve sıkıntılı duruma düşmüş olan, üzüntülü bir biçimde: “Hiç de ezik bulmaz kızını, hep güvenmiştir ona.” -T. Buğra.


ezik Fr. Contus
ezik

Paraca durumu bozuk olan


ezik

Buğday nişastası.


ezik

Bazı meyvelerden yapılan ekşimsi yiyecek, marmelât.


ezik İng. contusion

Küt darbelerle oluşan, deri bütünlüğünün bozulmadığı, ancak deri altı damarlarında yırtılma ve kanamayla belirgin, mavimsi, mor renkte yaralanma, kontüzyon.


ezik için benzer kelimeler


ezik, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 'z', 'i', 'k', şeklindedir.
ezik kelimesinin tersten yazılışı kize diziliminde gösterilir.