fahriye

fahriye Ar. fa¬riyye

a. ed. Divan edebiyatında şairlerin kendi özelliklerinden övünerek söz ettikleri manzume veya manzumenin bir bölümü.

Divan edebiyatı terimi) Bir şairin kendini övmek için yazdığı koşuk.

Fahriye Köken: Ar.

Cinsiyet: Kız 1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.3. Divan şairlerinin kendi erdemlerini övmek için yazdıkları şiir.

Fahriye

Eskişehir ili, Mahmudiye ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

fahriye, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, f harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'f', 'a', 'h', 'r', 'i', 'y', 'e', şeklindedir.
fahriye kelimesinin tersten yazılışı eyirhaf diziliminde gösterilir.