falaka
a. (fala'ka) 1. Ceza olarak ayak tabanlarına vurmakta kullanılan, ayakları uygun bir durumda sıkıştırıp tutan, kalınca bir sopa ile bunun iki ucuna bağlı bir ipi olan cezalandırma aracı. 2. Bu araçla uygulanan dayak cezası. 3. Bazı kaldıraçlarda kullanılan ucu iple bağlı ağaç parçası.
falaka
1. Arabayı atların çekme kayışlarına bağlamakta kullanılan tahta araç. (İlyaslı -Uşak; Ortayazı *Senirkent -Isparta; Sarıköy *Beyşehir -Konya; Yenikent, *Aksaray; *Bor -Niğde) 2. At düverinde zincirle aygırı ata bağlamağa yarayan ağaç, ve demirden yapılmış bölüm. (Yurtbeyi *Çankaya -Ankara) 3. Çift süren hayvanın koşumlarını pulluğa bağlayan araç. Kemalpaşa -İzmir)
falaka, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
f harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'f', 'a', 'l', 'a', 'k', 'a', şeklindedir.
falaka kelimesinin tersten yazılışı akalaf diziliminde gösterilir.