ferağ

ferağ Ar. fer¥¦

a. (fera:ğı) esk. 1. Bir işten vazgeçme, çekilme, el çekme, terk etme. 2. huk. Bir mülkü başkasına bırakma, başkasının üstüne geçirme: “Fabrikanın ferağ ve intikal muamelesinin ikmal edildiği günün akşamı nikâhımız kıyıldı.” -R. N. Güntekin.


ferağ, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, f harfi ile başlar, ğ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'f', 'e', 'r', 'a', 'ğ', şeklindedir.
ferağ kelimesinin tersten yazılışı ğaref diziliminde gösterilir.