fetih
fetih, -thi Ar. fet§
fetih İng. Conquest
fetih İng. conquest
Fetih Köken: Ar.
a. Bir şehir veya ülkeyi savaşarak alma.
fetih İng. Conquest
Bir kent ya da ülkeyi düşman elinden savaşla alma.
fetih İng. conquest
Bir siyasal toplumun bir başkasını güç kullanarak egemenliği ya da denetimi altına alması ve başta ekonomik bakımdan olmak üzere sömürmesi.
Fetih Köken: Ar.
Cinsiyet: Erkek 1. Açma. 2. Alma, zaptetme.
fetih, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
f harfi ile başlar, h harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'f', 'e', 't', 'i', 'h', şeklindedir.
fetih kelimesinin tersten yazılışı hitef diziliminde gösterilir.