fırın
a. 1. İçinde genellikle odun yanan, her yanda aynı derecede ısı oluşturarak ekmek, pasta vb. pişirmeye yarayan, tavanı tonoz biçiminde, önünde tek açıklık bulunan ocak: Pastacı fırını. 2. sf. Bu ocakta pişirilmiş. 3. Ekmek, pasta vb.nin pişirildiği ve satıldığı dükkân. 4. Elektrik, tüp gaz ve doğal gazla çalışan, yiyecekleri pişirmeye veya ısıtmaya yarayan alet: Elektrik fırını. 5. Bir maddenin fiziksel veya kimyasal değişime uğratılması amacıyla içinde ısıtıldığı araç.
< Yun. Furun) fırınfırın
< Rum. phurnos: fırın. || fırun
fırın İng. furnace, oven, kiln
Özdekleri yüksek sıcaklıkta ısıtmaya, eritmeye ya da sertleştirmeye yarayan aygıt.
fırın İng. furnace
Yüksek sıcaklıklara ısıtma amacıyla kullanılan, iç cidarı ateş tuğlası ile astarlanmış, metal muhafazalı, dirençli elektrik arklı ve indüksiyon akımları ile veya bir gaz yakıtla ısıtılan çok değişik tipleri olan, kapatılabilir mekan.
fırın İng. furnace
Sıvı ya da gaz yakıtlarla ya da elektrik erkesiyle ısıtılarak, içinde ısıl işlem yapılan aygıt.
fırın için benzer kelimeler
fırın, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
f harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'f', 'ı', 'r', 'ı', 'n', şeklindedir.
fırın kelimesinin tersten yazılışı nırıf diziliminde gösterilir.