fırka
fırka Ar. fir®a
fırka
fırka
fırka
fırka
a. esk. 1. İnsan topluluğu. 2. Parti (I): Mecliste, hâkim olan fırkanın, hükûmet teşkilini, muhalif ve ekalliyette bulunan bir fırkaya terk etmesi ise asla mevzubahis olamaz. -Atatürk. 3. ask. Tümen: Benim burada bir fırka kumandanım vardı. -P. Safa.
fırka
İki kulplu küçük testi.
fırka
İspirto lambası.
fırka
Kadın ceketi.
fırka
Saça takılan üzeri boncuklu bir çeşit toka.
fırka, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
f harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'f', 'ı', 'r', 'k', 'a', şeklindedir.
fırka kelimesinin tersten yazılışı akrıf diziliminde gösterilir.