göçebe

sf. 1. Değişik şartlara bağlı olarak belli bir yöre içinde çadır, hayvan ve öteki araçlarla yer değiştiren, yerleşik olmayan (kimse veya topluluk), göçer, göçkün: “Karakaçanları, sürüleriyle dağ dağ dolaşan göçebe çobanlarıdır.” -A. Haşim. 2. hay. b. Mevsimlere göre ülke veya yer değiştiren (hayvan).

Göçebelik yaparak hayatını sürdüren kişi.

Belirli bir konutu olmaksızın, yurt içinde, genellikle belli bir yöre içinde, çadır, hayvan ve öteki araçlarıyla mevsim ve iklime göre yer değiştiren ve göçebe özelliğinin gerektirdiği işlevleri gören, yerleşik olmayan kimse ya da topluluk. bk. göçer.

Bir yere yerleşik olmayıp durum ve koşullara göre sürekli yer değiştiren kişi ya da topluluk.

Samsun ili, Kavak ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Belli bir yerde kalmayıp hayvanlarıyla birlikte, geniş, sınırları belli bir yörede otlaktan otlağa dolaşmaya ya da toplayıcılık, avcılıkla uğraşıya dayalı yaşam biçimi sürdüren topluluk.

göçebe için benzer kelimeler

göçebe, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'ç', 'e', 'b', 'e', şeklindedir.
göçebe kelimesinin tersten yazılışı ebeçög diziliminde gösterilir.