göñ
göñ
gön
gön Fr. Tegumentum
gön
gön
gön
gön
gön
gön
Gön, kösele
gön
a. 1. İşlenmiş deri. 2. Kösele. 3. hlk. Hayvan derisi: Boya değil altın yaldız vursan manda gönü gibi donuk duruyor. -B. Felek.
gön Fr. Tegumentum
gön
1. Hayvan derisi: Atın gönünü sattınız mı? 2. Kösele. 3. Cilt, ten. 4. Tabaklanmış deri.
gön
Harmanda kullanılan büyük kalbur.
gön
Develerin yediği ve kitre denilen bir çeşit zamk yapılan dikenli bir bitki.
gön
Yaş hayvan derisi (Çayağzı), krş. gon
gön
Deri
gön
Ham kösele, deri.
göñ için benzer kelimeler
göñ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, ñ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'ö', 'ñ', şeklindedir.
göñ kelimesinin tersten yazılışı ñög diziliminde gösterilir.