göñ

göñ

Gön, kösele

gön

a. 1. İşlenmiş deri. 2. Kösele. 3. hlk. Hayvan derisi: “Boya değil altın yaldız vursan manda gönü gibi donuk duruyor.” -B. Felek.

gön Fr. Tegumentum
gön

1. Hayvan derisi: Atın gönünü sattınız mı? 2. Kösele. 3. Cilt, ten. 4. Tabaklanmış deri.

gön

Harmanda kullanılan büyük kalbur.

gön

Develerin yediği ve kitre denilen bir çeşit zamk yapılan dikenli bir bitki.

gön

Yaş hayvan derisi (Çayağzı), krş. gon

gön

Deri

gön

Ham kösele, deri.

---

göñ için benzer kelimeler

---

göñ, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, ñ harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'ñ', şeklindedir.
göñ kelimesinin tersten yazılışı ñög diziliminde gösterilir.