gondol
gondol Fr. gondole
gondol
a. 1. Genellikle Venedik'te kullanılan, ayakta, kıç tarafta tek kürekle yürütülen, 10 metre uzunluğunda, yassı ve iki başı yukarıya kıvrık kayık. 2. Genellikle söz ve nişanlarda kız tarafına içine şeker, çikolata vb. konularak armağan olarak verilen, kesme cam veya gümüşten, yayvan, kayık biçiminde tabak.
gondol
1. Huysuz, soysuz. 2. Kötü kadınlara aracılık yapan (kimse).
gondol, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'o', 'n', 'd', 'o', 'l', şeklindedir.
gondol kelimesinin tersten yazılışı lodnog diziliminde gösterilir.