gonk

gonk, -gu Fr. gong

a. 1. müz. Keçe veya bez kaplı bir tokmakla vurularak uzun süreli ses veren, tepsi biçiminde, madenî bir çalgı. 2. Bazı saatlerde belirli zamanları bildiren zil düzeneği. 3. sp. Boksta her raundun başlangıç ve bitimini bildiren ses verici araç.


gonk

Başta olan kepek.


gonk İng. gong

Sinema/TV. Sinemalarda filmin başlayacağını, televizyonda saat ayarını belirtmede kullanılan, madenden tepsi biçiminde, tokmakla vurulunca ses veren araç.


gonk Alm. Gong

Tunçtan bir levha, üzerine saplı bir topuzla vurularak, tiyatroda, perdenin asılacağı bildirilir. (Çoğunlukla klasik yapıtlarda)


gonk, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'o', 'n', 'k', şeklindedir.
gonk kelimesinin tersten yazılışı knog diziliminde gösterilir.