gor
1. Kor, köz. 2. Odun yığını. 3. Kurum, is.
gor
Mezar.
gor
1. Duvar örülürken üst üste dizilen taş sırası. 2. Sıra: Bir gor daha goy bakalım.
gor
Hayvanların boyunlarına takılan küçük yuvarlak zil.
gor
Kadınların alınlarına taktıkları bir düzine altın.
gor
Bir kimsenin cenazesini kaldırmakta kullanılacak para: Gorluk param vardır.
gor
Cehennem çukuru, mezar: cehennem gor
< Far. gûr) mezargor
< Far. gûr: Mezar; duvardaki her bir kerpiç, briket sırası (Erzincan Merkez)
gor
Ölü mezar
gor
< Far. gûr: meza. || (bir) ayaği gorda (+dan sallanmak): ölümü: yakın olmak || gordan ölüleri çihartmak: olmaycak lüzumsuz şeyleri ortaya getirmek veya sözkonusu etmek || goruna sişmek: ölmüş birisi için küfür sözü || gorundan ewüne getmek: uzun süre ağır hastalık çekmiş birisi için ölmek
gor
1. Kadınların alınlarına taktıkları bir dizi altın. 2. Sıra, saf, dizi
gor
Ateş
gor
Kor
gor
Odun yığını. (Yeşilköy *Gelendost -Isparta)
gor, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'o', 'r', şeklindedir.
gor kelimesinin tersten yazılışı rog diziliminde gösterilir.