göreceli

göreceli

sf. fel. Varlığı başka bir şeyin varlığına bağlı bulunan, mutlak olmayan, göreli, bağıntılı, izafi, nispi, rölatif: “Bütün bu tarihler göreceli işaretlerdir.” -N. Cumalı.


göreceli İng. relative

göreceli için benzer kelimeler


göreceli, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'r', 'e', 'c', 'e', 'l', 'i', şeklindedir.
göreceli kelimesinin tersten yazılışı ilecerög diziliminde gösterilir.