görecilik
a. Göreci olma durumu.
görecilik
bk. bağıntıcılık.
görecilik İng. relativism
1. Bütün bilgilerin göreli olduğunu öne süren öğreti. 2. (Ahlakta) Genel geçer, salt ahlak değerleri olmadığını, bütün değerlerin çağlara, toplumlara, kişilere, kültür durumlarına, yaşama biçimlerine göre değiştiğini öne süren öğreti.
görecilik İng. relativism, relativity
Bir yaşantının büyük ölçüde önceki yaşantılara bağlı olması yüzünden, anlaşılması ve değerlendirilmesinin de önceki yaşantıların bilinmesine bağlı olduğunu ileri süren görüş.
görecilik İng. relativism
İnsan bilgisinin nesnel çevreyi yansıtmadığını, nesnel gerçekliği tanımanın olanaksız olduğunu, bu bakımdan insan bilgisinin ancak göreli olduğunu savunan öğreti. (Fizikteki görecilik kuramı ile karıştırılmamalıdır.)
görecilik İng. relativism
Evrensel olarak geçerli evrensel ilkeler bulunmadığını, tüm ahlaki ilkelerin kültürlere ve bireysel tercihlere göreli olduğunu, tüm ahlak ilkelerinin bir kültür veya toplumun uzlaşımları bağlamında geçerlilik kazandığını veya ahlaki bir ilkenin geçerliliğini belirleyen şeyin bireysel tercihler olduğunu savunan anlayış.
görecilik, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'ö', 'r', 'e', 'c', 'i', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
görecilik kelimesinin tersten yazılışı kilicerög diziliminde gösterilir.