görgücülük

görgücülük, -ğü

a. fel. Deneycilik.


görgücülük İng. empiricism

1. Bilginin gözlem, deneme ya da duyular ile elde edilebileceğini ileri süren, bu nedenle bilginin kazanılmasında usa vurmaya ya da düşünceye ağırlık veren usçuluğun karşıtı olarak gelişen geleneksel öğreti. 2. Organizma ile durum ya da çevre arasında bir etkileşim olarak yaşantıya önem veren, bilgiyi simgelerle iletişimi yapılan denetimli ve yeniden düzenlenmiş yaşantı biçiminde düşünen çağdaş bir felsefe anlayışı.


görgücülük İng. empiricism

Bilginin edinilmesinde yargı ve düşünmeye önem veren usçuluğa karşıt olarak bilginin, gözlem, yaşantı ve duyulara dayandığını savlayan bir görüş.


görgücülük İng. empiricism

Bilginin tek kaynağının duyusal deney olduğunu, bütün bilgilerin duyusal deney yoluyla elde edildiğini savunan görüş.


görgücülük İng. empiricism

Bilginin kaynağını olgusal ve görgül verilere dayandıran bilgi kuramı.


görgücülük, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'r', 'g', 'ü', 'c', 'ü', 'l', 'ü', 'k', şeklindedir.
görgücülük kelimesinin tersten yazılışı külücügrög diziliminde gösterilir.