görünge

a. Eşya ve nesnelerin uzaktan görünüşü, perspektif: “Romanda gerçek kişileri arayanlar roman sanatına pek dar görüngelerden yaklaşıyorlar.” -S. İleri.

Hayvanlara yedirilen pembe çiçekli bir ot.

Bir yöney, gerey ya da matematiksel işlerin belirli bir uzay, düzlem ya da konsayı dizgesi üzerinde aldığı sayısal, dizeysel biçim.

Geriye, gözerimine doğru ufalan düzeniyle ilk kez Rönesans'ta bilincine varılmış görsel özellik.

Türlü dalga boylarındaki elektromıknatıssal ışınımların sırasını ve sıklık, erke gibi özelliklerini belirleyen çizge.

Sinema/TV. Uzaydaki nesnelerin belli bir görüş noktasına göre, belli bir yüzeye gerçek görünüşüyle aktarılması; böylelikle ikiboyutlu yüzeyde üçboyutlu, derinlemesine görünüş sağlanması.

1. matematik: Nesneleri bir yüzey üzerine göründükleri gibi çizmeye yarayan yöntem. 2. kentçilik: Kentlerde düz bir çizgi biçimde uzanan anayol. 3. güzelsanatlar, mimari: Nesneyi, duran bir noktaya göre uzaklıklarını ve aralarındaki duruş ayrımlarını canlandıracak biçimde resmetme, çizme.

görünge için benzer kelimeler

görünge, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'r', 'ü', 'n', 'g', 'e', şeklindedir.
görünge kelimesinin tersten yazılışı egnürög diziliminde gösterilir.