göynük

a. hlk. 1. Orman yakılarak açılan tarla. 2. sf. Yanık, yanmış. 3. sf. Güneşte yanmış. 4. sf. İyice olmuş (yemiş). 5. sf. mec. Acısı olan, elemli.

Az yanmış, ateş karşısında renk değiştirmiş kumaş.

Üzüntüden ağlar duruma gelme.

1. Orman sökülerek ya da yakılarak yapılan tarla. 2. Bayır.

Bir şeyin yumuşaması, çürümesi hali.

Vücutta, darbeden meydana gelen iz, morluk.

1. Acı, yanık, yanmış, yanma, kızarmış, hicran, ıztırap keder. 2. Hararet.

öz. a. (gö'ynüğü) Bolu iline bağlı ilçelerden biri.

Afyon ili, Çobanlar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Aksaray ili, Ağaçören ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Antalya ili, Kemer ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Bingöl ili, Göynük bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kahramanmaraş ili, Göksun ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kahramanmaraş ili, Pazarcık ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Kütahya ili, Gediz ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Nevşehir ili, Özkonak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

göynük için benzer kelimeler

göynük, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ö', 'y', 'n', 'ü', 'k', şeklindedir.
göynük kelimesinin tersten yazılışı künyög diziliminde gösterilir.