güleç

güleç

sf. Her zaman gülümseyen, mütebessim: “Biraz sonra geceki güleç memur, hafif kapalı gözleriyle göründü.” -Ç. Altan.


güleç

Sevimli, güler yüzlü, çok gülen (kimse).


güleç, (gülenç, güleç yüzlü, gülenç yüzlü)

Güler yüzlü, beşuş.


Güleç Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Her zaman gülen, gülümseyen, güler yüzlü.Cinsiyet: Kız Her zaman gülen, gülümseyen, güler yüzlü.


Güleç

Çanakkale ili, Biga ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Güleç

Diyarbakır ili, Kulp ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Güleç

İçel ili, Anamur ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Güleç

Muş ili, Malazgirt ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Güleç

Tunceli ili, Darıkent bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Güleç

Tunceli ili, Sütlüce bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


güleç için benzer kelimeler


güleç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ü', 'l', 'e', 'ç', şeklindedir.
güleç kelimesinin tersten yazılışı çelüg diziliminde gösterilir.