gürgen

gürgen

a. 1. bit. b. Gürgengillerden, Karadeniz kıyılarındaki ormanlarda çok yetişen, kerestesi değerli bir ağaç, karagürgen (Carpinus betulus): “Eski ormanlardan, yol kenarlarında tek tük karaağaçlar, gürgenler ve kavaklar kalmış.” -H. S. Tanrıöver. 2. sf. Bu ağaçtan yapılmış.

gürgen Fr. charme

(botanik)

Gürgen

Mardin ili, Dargeçit ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Gürgen

Rize ili, Güneysu ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

---

gürgen, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'ü', 'r', 'g', 'e', 'n', şeklindedir.
gürgen kelimesinin tersten yazılışı negrüg diziliminde gösterilir.