güveç
güveç, -ci
güveç
güveç
Güveç
a. 1. İçinde yemek pişirilen toprak kap: Taş ocağın üstünde, ateşe vurduğu güveçten, kaynayan etin kokusu geliyordu. -N. Cumalı. 2. Bu kapta pişirilen yemek: Güveçten sonra bir koca sini mantı gelmiş. -Ç. Altan.
güveç
Toprak.
güveç
< ET kögeç: Toprak tencere
Güveç
Giresun ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
güveç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'ü', 'v', 'e', 'ç', şeklindedir.
güveç kelimesinin tersten yazılışı çevüg diziliminde gösterilir.