ha
ünl. 1. İstek uyandırmak için kullanılan bir söz: Ha göreyim seni! Ha gayret! 2. (ha:) Şaşma anlatan bir söz: Amma güzel ha! Öyle oldu ha! 3. (ha:) Dikkati çekmek, uyarmak için kullanılan bir söz: Sakın ha bir daha yapma! Sakın ha ağlamanı istemiyorum. -A. İlhan. 4. (ha:) Bir şeyin birdenbire hatırlandığını veya kavrandığını anlatan bir söz: Ha, miralay arzu ederse o başka tabii! -A. İlhan. 5. bağ. Tekrarlanarak kullanıldığında eşitlik anlamı veren bir söz: Ha ben gelmişim ha o. Ha bağ ha bahçe ha tarla. 6. bağ. Bazen tekrarlanan bir emir kipinin tekrarları arasında yer alarak fiil ile anlatılan işin uzadığı ve bundan bıkıldığı bildirilir: Yürü ha yürü, yol bitmiyor ki. 7. e. kaba Evet. 8. tkz. (ha:) Soru bildiren bir söz: Sen de geldin ha?
ha
Ha, işte.
ha
Ha!, demek!, neredeyse!
ha
bk. hey
ha
1. Evet. işte. 2. Haydi, haydi bakalım. 3. Mütemadiyen, durmadan.
ha !
Ha ! || a || ha || han || he || heen
hâ
Ha!, işte!.
Ha
kim. Hahniyum elementinin simgesi.
ha, 2 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', şeklindedir.
ha kelimesinin tersten yazılışı ah diziliminde gösterilir.