habis

habis Ar. ¬ab³²

sf. esk. 1. Kötü, alçak, soysuz (kimse). 2. Kötücül (hastalık veya ur): “Bir sinek vardır, sokarsa habis çıban yapar, tedavisi zordur.” -R. H. Karay. 3. mec. Kötü, uğursuz: “Derhâl içinden tövbe edip zihninden kışkışladı bu habis fikirleri.” -E. Şafak.


habis İng. malignant

Kötücül.


habis için benzer kelimeler


habis, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, s harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'b', 'i', 's', şeklindedir.
habis kelimesinin tersten yazılışı sibah diziliminde gösterilir.