hain
hain Ar. ¬¥¢in
sf. (ha:in) 1. Hıyanet eden (kimse): Bu anlayışsızlığa ve bu vatan hainlerine vahvahlanır, acır gibiydiler. -T. Buğra. 2. Zarar vermekten, üzmekten veya kötülük yapmaktan hoşlanan (kimse): Siz galip olduğunuz için cesur ve hain görünüyorsunuz. -A. Gündüz. 3. Kötü niyeti olan. 4. ünl. Sitemli bir seslenme sözü: Hain! Biz seninle böyle mi konuşmuştuk?
hain, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 'i', 'n', şeklindedir.
hain kelimesinin tersten yazılışı niah diziliminde gösterilir.