hak
(I) a. 1. Adalet: Haktan ayrılmamalı. 2. Adaletin, hukukun gerektirdiği veya birine ayırdığı şey, kazanç: Üstelik adli tatil olduğu için hak sahipleri bekleşirler. -B. Felek. 3. Dava veya iddiada gerçeğe uygunluk, doğruluk: Bu davada hak görmüyorum. 4. Verilmiş emekten doğan manevi yetki: Ana hakkı ödenmez. 5. Pay: Makas hakkı. Komşu hakkı. 6. Emek karşılığı ücret. 7. sf. Doğru, gerçek: Karacaoğlan der ki sözüm haktır. -Karacaoğlan.
hak, -kki Ar. §akk
(II) a. esk. 1. Maden, ağaç, taş üzerine elle yazı veya şekil oyma, kazı: Mühür hakki. 2. Kâğıttaki yazıyı kazıma, kazı: Resmî kâğıtlarda hak ve silinti yasaktır.
hak
1. bk. hamak (I). 2. Dilimlenerek kurutulmuş meyve.
hak
1. Nişanlı. 2. Gelin.
hak
Gelin alma töreni.
hak
1. Tahıl ölçeği. 2. Tahıl.
hak
Gelinin babasına verilen armağan.
hak
Bir dönümlük alan.
hak
Olmamış, ham.
hak
Gelin adayı.
< Ar. hakk) hak < Ar. hakk) bk. hakkhak
Ta, çak, tam.
hâk, -kiFar. ¬¥k
a. (hâ:k) esk. Toprak.
Hak, -kk'ı Ar. §a®®
öz. a. din b. Tanrı: Hakkıdır Hakk'a tapan milletimin istiklal. -M. A. Ersoy.
Hak Osm. Hak
hak için benzer kelimeler
hak, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 'k', şeklindedir.
hak kelimesinin tersten yazılışı kah diziliminde gösterilir.