hané
Hani
hane Far. ´ne
a. (ha:ne) 1. Ev, konut. 2. Ev halkı: Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı. -N. Cumalı. 3. Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz: Dama tahtasında altmış dört hane vardır. 4. mat. Basamak. 5. müz. Klasik Türk müziğinde, peşrev vb. saz parçalarının bölümlerinden her biri. 6. Birleşik kelimelerde bina, yapı, yer, makam anlamlarıyla ikinci kelime olarak yer alan bir söz: Balıkhane, yazıhane.
hane
Ev, aile
hane
(Halk edebiyatı terimi) Halk edebiyatında beyit.
hâne
Kına, bk. hânne
hané için benzer kelimeler
hané, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, é harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 'n', 'é', şeklindedir.
hané kelimesinin tersten yazılışı énah diziliminde gösterilir.