hané

hané

Hani

hane Far. ¬¥ne

a. (ha:ne) 1. Ev, konut. 2. Ev halkı: Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı. -N. Cumalı. 3. Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz: Dama tahtasında altmış dört hane vardır. 4. mat. Basamak. 5. müz. Klasik Türk müziğinde, peşrev vb. saz parçalarının bölümlerinden her biri. 6. Birleşik kelimelerde bina, yapı, yer, makam anlamlarıyla ikinci kelime olarak yer alan bir söz: Balıkhane, yazıhane.

hane

Ev, aile

hane

(Halk edebiyatı terimi) Halk edebiyatında beyit.

hâne

Kına, bk. hânne

hané için benzer kelimeler

hana (hane)

hané, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, é harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'n', 'é', şeklindedir.
hané kelimesinin tersten yazılışı énah diziliminde gösterilir.