hanedan
a. (ha:neda:nı) 1. tar. Hükümdar, devlet büyüğü vb. bir kişiye dayanan soy, büyük aile: Hanedan prenslere dair başka hatıram yoktu. -F. R. Atay. 2. sf. esk. Belli ve büyük soydan gelen. 3. sf. mec. Soylu: Bu benim dediklerim kalantor, zengin, elleri açık, hanedan kişilerdi. -H. Taner.
hanedan
< Far. hanedân: köklü aile; malikâne
Hanedan Köken: Far.
Söyleyiş: (ha:nedan) Cinsiyet: Erkek Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
hanedan, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 'n', 'e', 'd', 'a', 'n', şeklindedir.
hanedan kelimesinin tersten yazılışı nadenah diziliminde gösterilir.