harabati

harabati Ar. ¬ar¥b¥t³

sf. (hara:ba:ti:) esk. 1. Maddi şeylere değer vermediği için üstüne başına özenmeyen, dağınık, derbeder. 2. Vaktini meyhanelerde veya zevk ve sefada geçiren (kimse): “Ne harabiyim ne harabati / Kökü mazide olan atiyim” -Y. K. Beyatlı.

---

harabati, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'r', 'a', 'b', 'a', 't', 'i', şeklindedir.
harabati kelimesinin tersten yazılışı itabarah diziliminde gösterilir.