harabe

harabe Ar. ¬ar¥be

a. (hara:be) 1. Yıkılmış veya yıkılmaya yüz tutmuş yapı, yıkı: “Cadde açılmadan evvel mutabıklarının harabeleriyle henüz bir duvarı duruyordu.” -A. H. Çelebi. 2. Kalıntı: “Harabeyi dolaşırken ara sıra perişan kalabalıklara rast geliyoruz.” -F. R. Atay.


Harabe

Diyarbakır ili, Ovabağ bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


harabe, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'r', 'a', 'b', 'e', şeklindedir.
harabe kelimesinin tersten yazılışı ebarah diziliminde gösterilir.