harap
harap Ar. ¬ar¥b
harap
harap
sf. 1. Bayındırlığı kalmamış, yıkılacak duruma gelmiş, yıkkın, viran: Duvarları yıkılmış, çatıları yanmış, harap bir köyün hizasına gelince yaver atından atladı. -Ö. Seyfettin. 2. esk. Çok sarhoş. 3. mec. Bitkin, yorgun, perişan: Kiraz yemekten insanlar harap, perişan olurdu. -R. H. Karay.
harap
Meyve vermeyen ağaç ya da üzüm vermeyen çubuk.
harap
Meyve isimlerinin önüne getirildiğinde (yabanî) ya da (ufak) anlamını verir: Harap üzüm = ufak üzüm, civek üzümü. Harap dut = yaban dutu, köpek dutu, kuş dutu.
harap için benzer kelimeler
harap, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 'r', 'a', 'p', şeklindedir.
harap kelimesinin tersten yazılışı parah diziliminde gösterilir.