harç

a. 1. Harcanan para, masraf. 2. Yükseköğrenim öğrencilerinin ödemek zorunda olduğu katkı payı. 3. Giysiler dikilirken kullanılan tamamlayıcı veya süsleyici şeyler. 4. Bahçıvanlıkta değişik nitelikteki toprak vb. maddelerin karıştırılmasıyla hazırlanmış toprak. 5. Bir yemeğin yapılmasında kullanılan ve tat veren maddelerin bütünü: Bu yemeğin harcı pek iyi değil. 6. ekon. Resmî işlerde devlet veznesine ödenen para: Tapu harcı. Mahkeme harcı. 7. mim. Yapıda tuğla veya taşların örgüsünü sağlamlaştırmak, duvarları sıvamak için kullanılan, toprak, saman, kum, kireç, çimento vb. şeyleri su ile kararak yapılan karışım: “Sıvanmış, boyanmış bir binanın tuğlaları arasındaki harcı göremeyiz.” -O. V. Kanık.

Düğüne götürülen hediye.

İpten örme bir çeşit düğme.

Heybe.

Çam kabuğu ve palamutun karışımı.

Çöp, süprüntü (tahıl için).

Kanunla belirlenen bazı kamu hizmetlerinden yararlanma karşılığında alınan vergi.

İstenilen özellikte yağ, boya vb elde etmek için, çeşitli sıvı ya da toz bileşenlerin karılmış olma durumu.

(kimya)

Resmî dairelerde görülen hizmet karşılığı olarak iş sahibinden alınan para.

harç için benzer kelimeler

harç, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'r', 'ç', şeklindedir.
harç kelimesinin tersten yazılışı çrah diziliminde gösterilir.