hariç

hariç, -ci Ar. ¬¥ric

a. (ha:riç) 1. Dış, dışarı: Bu kitapların haricinde herhangi bir menfaat ummak, seraptan su ummak gibi olur. -N. F. Kısakürek. 2. Yabancı ülke, dışarı: On yıl hariçte kalmış. 3. zf. Dışta kalmak üzere, dışında sayılmak üzere, müstesna: Dişçi koltuğu hariç, kim bir koltuğa oturursa kendini bir şey zanneder. -B. Felek.

hariç için benzer kelimeler

(bir işten) hariç olmak

hariç medresesi

hariç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'r', 'i', 'ç', şeklindedir.
hariç kelimesinin tersten yazılışı çirah diziliminde gösterilir.