harlak
harlak, -ğı
harlak
harlak
harlak
harlak
a. hlk. Harıltı ile akan su, çağlayan.
harlak
1. Harıltı ile akan su, çağlayan. 2. Harıl harıl ses çıkaran her şey. 3. Dere. 4. Devamlı akan çeşme
harlak
1. Güneşten ya da bakımsızlıktan gevşemiş toprak. 2. Irmağın çekildiği yataklardan meydana gelen tarla. 3. Tarlanın bitkilerin büyümesine elverişli olmayan yerleri: Bağımızın bu tarafı harlak olduğundan asmalar büyümez ve üzüm de vermez ; toprağı işlemek boşuna.
harlak
Hafif sarhoş: Sende bugün kafa harlak.
harlak
1. Yorgun. 2. Çabuk kızan. 3. Kızgın at.
harlak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 'r', 'l', 'a', 'k', şeklindedir.
harlak kelimesinin tersten yazılışı kalrah diziliminde gösterilir.