hasıl

sf. (ha:sıl) Olan, ortaya çıkan, görünen.

1. Yeni başak tutmaya başlamış yeşil ekin. 2. Yeşilken hayvanlara yedirilmek için erken ekilen ekin. 3. Tahıl sapı. 4. Kavun, karpuz, salatalık gibi bitkilerin kökenleri.

Ekinlerin olmasından başlayarak bütün harman işlerinin bitimine kadar geçen zaman.

Ocak, tandır.

Şişman (kimse).

Çalışkan, becerikli.

Kira (bağ, tarla için): Bizim bağı hasıla verdik.

1. Şaplanmış çarıklık gön. 2. Çarıklık gönleri yumuşatmak için hazırlanan tuzlu su, şap. 3. Çulhaların bez dokuyacakları ipliği içine batırdıkları çavdar unundan yapılan bulamaç.

Yem için ekilen ekin.

Deri için şaplanmış ve yumuşatılmış; böyle bir deriden yapılmış çarık. || hasıl çarıh: yumuşak; iyi çarık

hasıl için benzer kelimeler

hasıl, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 's', 'ı', 'l', şeklindedir.
hasıl kelimesinin tersten yazılışı lısah diziliminde gösterilir.