hasıl
sf. (ha:sıl) Olan, ortaya çıkan, görünen.
hasıl
1. Yeni başak tutmaya başlamış yeşil ekin. 2. Yeşilken hayvanlara yedirilmek için erken ekilen ekin. 3. Tahıl sapı. 4. Kavun, karpuz, salatalık gibi bitkilerin kökenleri.
hasıl
Ekinlerin olmasından başlayarak bütün harman işlerinin bitimine kadar geçen zaman.
hasıl
Ocak, tandır.
hasıl
Şişman (kimse).
hasıl
Çalışkan, becerikli.
hasıl
Kira (bağ, tarla için): Bizim bağı hasıla verdik.
hasıl
1. Şaplanmış çarıklık gön. 2. Çarıklık gönleri yumuşatmak için hazırlanan tuzlu su, şap. 3. Çulhaların bez dokuyacakları ipliği içine batırdıkları çavdar unundan yapılan bulamaç.
hasıl
Yem için ekilen ekin.
hasıl
Deri için şaplanmış ve yumuşatılmış; böyle bir deriden yapılmış çarık. || hasıl çarıh: yumuşak; iyi çarık
hasıl için benzer kelimeler
hasıl, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 's', 'ı', 'l', şeklindedir.
hasıl kelimesinin tersten yazılışı lısah diziliminde gösterilir.