hatif
hatif Ar. h¥tif
Hatif Köken: Ar.
sf. (ha:tif) esk. 1. Sesi işitilen fakat kendisi görülmeyen. 2. a. Gaipten işitilen ses. 3. a. din b. Gaipten seslenir gibi haber veren melek.
Hatif Köken: Ar.
Söyleyiş: (ha:tif) Cinsiyet: Erkek 1. Sesi işitilip kendisi görülmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen. 3. Gaipten seslenir gibi haber veren melek.
hatif, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, f harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 't', 'i', 'f', şeklindedir.
hatif kelimesinin tersten yazılışı fitah diziliminde gösterilir.