hayat

(I) a. (haya:tı) 1. Canlı, sağ olma durumu. 2. Yaşam: “Hayat sahnesinde yetmiş üç yaşın basamaklarındayım.” -H. F. Ozansoy. 3. Hayat biçimi, içinde yaşanılan şartların bütünü, yaşantı: Köy hayatı. Gece hayatı. 4. Meslek: “Uzun dualardan sonra bana denizcilik hayatını anlatmaya başladı.” -R. N. Güntekin. 5. Geçim şartlarının bütünü: “Hayatımı yazılarımla kazanırım.” -H. E. Adıvar. 6. Canlılığı gösteren hareket, kaynaşma: Bu köyde hiç hayat yok. 7. din b. Yazgı: Hayat onları bir türlü birleştirmedi. 8. Yaşamayı sağlayan şartların bütünü: Ayda hayat yok. 9. Bir kimsenin tarihsel biyografisi, hayat öyküsü, hayat hikâyesi: Atatürk'ün hayatı.

(II) a. hlk. 1. Genellikle köy ve kasaba evlerinde, üstü kapalı, bir veya birkaç yanı açık sofa. 2. Avlu. 3. Balkon. 4. Sundurma.

1. Sofa. 2. Avlu. 3. Salon, hol. 4. Koridor. 5. Balkon. 6. Sundurma. 7. Oda. 8. Köylerde çamaşır yıkanılan yer, yunaklık. 9. Yayla evi. 10. Eski ev. 11. Ev bahçesi. 12. Ahır, ağıl. 13. Arsa.

İpek iplik.

1. Avlu. 2. Toprak damların saçağı. 3. Balkon. 4. Sofa.

Çit veya taşla çevrili bahçe

Duvar, avlu duvarı

Eski tip evlerin girişinde bulunan ve yerden bir miktar yüksek balkon şeklindeki kısım

Salon

Avlu

Bir hayvan ya da bitkiyi anorganik ya da ölmüş organik maddeden ayıran özellik. Canlının metabolizma, büyüme, üreme, çevreye uyum gibi gösterdiği hayatî olaylar.

(zooloji)

1. Ev avlusu. (Körküler *Yalvaç -Isparta; *Birecik -Urfa; Yeşilyurt *Haymana, Adalıkuzu *Güdül -Ankara) 2. Sofa. (Karaağaç -Bilecik)

Bir hayvan ya da bitkiyi anorganik ya da ölmüş organik maddeden ayıran bir özellik olup metabolizma, büyüme, üreme, çevreye uyma v.b. gibi hayatsal olaylarla kendini gösterir.

Avlı.

Cinsiyet: Kız 1. Yaşam, dirim. 2. Canlılarda, doğumdan ölüme kadar geçen süre. 3. Yaşama, yaşayış.

hayat için benzer kelimeler

hayat, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'y', 'a', 't', şeklindedir.
hayat kelimesinin tersten yazılışı tayah diziliminde gösterilir.