hayta
a. (ha'yta) 1. tar. Osmanlıların ilk dönemlerinde eyalet askerlerinin uç boylarında görevli sınıflarından biri. 2. sf. mec. Başıboş, bir baltaya sap olamamış, apaş, serseri: Ötedeki masada birtakım hayta gençler cıvık cıvık gülüşüyor. -Y. K. Karaosmanoğlu.
hayta
1. Çirkin vücutlu kadın. 2. Karı, eş, aile: Hayta filan iyi mi? 3. Yardakçı (kimse): Bırak şu haytayı onu adamdan mı sayıyorsun? 4. Duygusuz (kimse için): Bu adam pek hayta bir şey. 5. Hayvan besleyen (kimse).
hayta
Çok gezen, sürtük.
hayta
Osmanlıların ilk zamanlarında eyalet askerinin uçboylarında görevli sınıflarından biri.
hayta
Zorba, âsi, şaki.
hayta, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'a', 'y', 't', 'a', şeklindedir.
hayta kelimesinin tersten yazılışı atyah diziliminde gösterilir.