hayvan

hayvan Ar. §ayv¥n

a. 1. Duygu ve hareket yeteneği olan, içgüdüleriyle hareket eden canlı yaratık: “İnce ruhlu insanlar gibi Atatürk de hayvanları severdi.” -F. R. Atay. 2. sf. mec. Akılsız, duygusuz, kaba, hoyrat (kimse). 3. hkr. Kızılan bir kimseye söylenen bir söz. 4. hlk. At, eşek, katır gibi türlü hizmetlerde kullanılan yaratık: “Zavallı hayvan bir saattir yüz okkadan fazla bir yükü sürüklüyordu.” -Ö. Seyfettin.

< Ar. hayvân) hayvan

hayvan

< Ar. hayvân: hayvan; binek ve koşum hayvanı || heyvan arhasiynan: hayvan sırtında

hayvan Fr. animal

(biyoloji, tarım)

---

hayvan için benzer kelimeler

---

hayvan, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'a', 'y', 'v', 'a', 'n', şeklindedir.
hayvan kelimesinin tersten yazılışı navyah diziliminde gösterilir.