hep

hep Far. heb

zf. 1. Hiçbiri dışta tutulmamak veya eksik olmamak üzere, bütün, tüm olarak. 2. Sürekli olarak, her zaman, daima: Hep böyle canına yandığımın, hep geç kalırım, hep treni kaçırırım. -N. Hikmet.

hep

Hap: Hepi yutmuş.

hep

Hep, hepsi, bütün

hep

Hep, daima, beraberce, bütün (bk. ep)

hep

1. Bütün, yekûn. 2. Daima

hep için benzer kelimeler

altı olur, yedi olur, hep Allah´ın dediği olur

ayvaz, kasap hep bir hesap

düğün dernek, hep bir örnek

hep beraber

hep bir ağız olmak

hep bir ağızdan

hep birden

hep (bu)

hep, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'e', 'p', şeklindedir.
hep kelimesinin tersten yazılışı peh diziliminde gösterilir.