hep

hep Far. heb

zf. 1. Hiçbiri dışta tutulmamak veya eksik olmamak üzere, bütün, tüm olarak. 2. Sürekli olarak, her zaman, daima: “Hep böyle canına yandığımın, hep geç kalırım, hep treni kaçırırım.” -N. Hikmet.


hep

Hap: Hepi yutmuş.


hep

Hep, hepsi, bütün


hep

Hep, daima, beraberce, bütün (bk. ep)


hep

1. Bütün, yekûn. 2. Daima


hep için benzer kelimeler


hep, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, p harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'e', 'p', şeklindedir.
hep kelimesinin tersten yazılışı peh diziliminde gösterilir.