heybet

heybet Ar. heybet

a. 1. Korku ve saygı uyandıran görünüş, mehabet: “Adını bilmeseler bile heybetini tarif etsem gene bulunur.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 2. Büyüklük, ululuk, azamet.


heybet

< Ar. heybet: heybet. || heybete düşmek: hayret ve korku hissine kapılmak


Heybet Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek İnsanlara korku ile birlikte saygı uyandıran görünüş, büyüklük, ululuk.


heybet, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'e', 'y', 'b', 'e', 't', şeklindedir.
heybet kelimesinin tersten yazılışı tebyeh diziliminde gösterilir.