heykel

heykel Ar. heykel

a. Taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek biçimlendirilen eser, yontu, statü: Harabenin ortasında bir Afrodit heykeli bulunduğunu hayal meyal hatırlıyor. -R. H. Karay.

heykel İng. sculpture

(Heykel) Taş, tunç, ağaç, kil, alçı vb. gereçlerden, yoğrumsal değerler düşünülerek biçimlendirilmiş yapıt.

heykel için benzer kelimeler

heykel altlığı

heykel gibi

minik heykel

heykel, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'e', 'y', 'k', 'e', 'l', şeklindedir.
heykel kelimesinin tersten yazılışı lekyeh diziliminde gösterilir.