hınzır

hınzır Ar. ¬inz³r

a. esk. 1. Domuz. 2. mec. Genellikle hoşa giden bir davranış veya durum için şaka yollu söylenen bir söz: “Dilber'de bir kurum, bir eda. Bir de güzelleşti hınzır.” -S. F. Abasıyanık. 3. sf. Yaramaz, haylaz. 4. sf. mec. Katı yürekli, kötü düşünen, gaddar: “Hortlasın mezarında öyleyse, hınzır herif, dedi.” -İ. H. Baltacıoğlu. 5. sf. mec. Kurnaz, içten pazarlıklı olan.

---

hınzır, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'ı', 'n', 'z', 'ı', 'r', şeklindedir.
hınzır kelimesinin tersten yazılışı rıznıh diziliminde gösterilir.