hışım
hışım, -şmı Far. ¬işm
hışım
hışım
hışım
hışım
hışım
a. Öfke, kızgınlık: Hareketlerinde o eski hışım kaybolmuştu. -N. Cumalı.
hışım
1. Sel. 2. bk. hışır (III). 3. Buz, don: Bu sene hışım oldu. 4. Çok sıcak (su).
hışım
Pek çok.
hışım
Dolu
hışım
Birden, hızla, yıldırım gibi.
hışım
< Ar. hışım: kızgınlık; hırs; sinirli olma hâli. || pisiyh degil bu bir hışım || mevlaya galmişdır İşim || şindi gelirse ergişim || pisigiz bağlasaz nola || bele de gonşuluğ ola
hışım, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'ı', 'ş', 'ı', 'm', şeklindedir.
hışım kelimesinin tersten yazılışı mışıh diziliminde gösterilir.