hışır

a. hlk. 1. Olmamış meyve. 2. sf. Taşkınlık gösteren, yaramaz (kimse): “Serde toyluk vardı a canım. Sahi ne hışırdım o zaman. İlk gençlik, sersemlik, budalalık çağı.” -H. Taner. 3. sf. argo Aptal, sersem.

Kavun.

Kullanılmış, işe yaramaz şeyler.

1. İri, şişman ve kuvvetli adam. 2. Sert karakterli ve kaba adam. 3. Aptal, düşüncesiz (kimse). 4. Aksi, ters, kavgacı (kimse). 5. İnatçı: ne hışır keçidir o. 6. İçi içine sığmayan, yaramaz. 7. Hastalıklı, zayıf, cılız, çelimsiz (insan ya da hayvan için).

1. Olmamış, ham meyve (daha çok kavun, karpuz için) 2. Taze salatalık: Hışırlar yetişmiş. 3. Sebze, meyve. 4. Çürümüş sebze, meyve. 5. Sulu (meyve): Bizim karpuzlar çok hışır.

Dolu: Bu yıl ekinleri hep hışır vurdu.

1. Nemli toprak: Hışır toprak iyi sürülür. 2. Çok çamurlu olduğu için tavında sürülemeyen toprak. 3. Sert, ürün yetişmesine elverişli olmayan toprak. 4. İri taneli kumluk yer. 5. Suya batmayacak kadar hafif çakıl.

Bir şeyin artığı, eziği, işe yaramayan kısımları, süprüntü.

Kadınların kullandıkları mücevher.

Patiska ve amerikan bezlerinin çirişi, kolası.

1. Yastık, yatak vb. şeylerin yün ya da pamuğu: Bugün döşeklerin hışırını yıkadım ve çırptım. 2. bk. hışva (I).

Yaş odun.

Çok sıcak su.

1. İri saman. 2. Tamamiyle samandan ayrılmamış arpa ya da buğday. 3. Arpa, buğday içindeki toz toprak.

Yorgunluk.

Bol.

Küçük.

Tezek kırıntıları.

Açılmış pamuk kozası.

İri kum.

Kullanılmaz duruma gelmiş, bozuk.

Olgunlaşmamış kavun.

Sulu yer.

Hışır hışır; çok dikenli; çok sıcak; her bir parçası bir yana fırlalar olma

Eski

Ermemiş kavun, kelek

hışır için benzer kelimeler

hışır, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'ı', 'ş', 'ı', 'r', şeklindedir.
hışır kelimesinin tersten yazılışı rışıh diziliminde gösterilir.