hüccet

hüccet Ar. §uccet

a. esk. 1. man. Belgit. 2. Tanıt: “Herkes hücceti imzalamak için birbirini çiğnemeye başladı.” -N. F. Kısakürek.


Hüccet Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek 1. Seçkin âlimlere verilen san. 2. Delil, kanıt.


hüccet, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'ü', 'c', 'c', 'e', 't', şeklindedir.
hüccet kelimesinin tersten yazılışı teccüh diziliminde gösterilir.