hudut

hudut, -du Ar. §ud°d

a. (hudu:du) 1. Sınır: “Bir çiçek dermeden sevgi bağından / Huduttan hududa atılmışım ben” -F. N. Çamlıbel. 2. mec. Uç, son.

< Ar. hudûd) hudut, sınır


hudut

< Ar. hudûd: hudut. || hüdut || hüdüt || hüdüdüsi: hududu


hudut için benzer kelimeler


hudut, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'u', 'd', 'u', 't', şeklindedir.
hudut kelimesinin tersten yazılışı tuduh diziliminde gösterilir.