hukuk
ç. a. (huku:ku) 1. Toplumu düzenleyen ve devletin yaptırım gücünü belirleyen yasaların bütünü, tüze: Hukuk daima âdetlerin peşinden gider, önüne geçmez. -P. Safa. 2. Bu yasaları konu alan bilim: Kaldı ki böyle bir hareket, milletlerarası hukuka taban tabana zıttı. -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Yasaların ceza ile ilgili olmayıp alacak verecek vb. davaları ilgilendiren bölümü: Hukuk davası. Hukuk mahkemesi. 4. Haklar: Hukukumdan vazgeçmem. 5. mec. Ahbaplık, dostluk: Hukukumuz, doktor hasta ilişkisinden daha önemlisi, kişiseldir; eski dostuz. -A. Boysan.
hukuk
1) haklar. 2) töre. ~ -ı âmme: bk. âmme hukuku. ~ -ı husûsiyye: bk. husûsî hukuk.
hukuk için benzer kelimeler
hukuk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'u', 'k', 'u', 'k', şeklindedir.
hukuk kelimesinin tersten yazılışı kukuh diziliminde gösterilir.