hüküm
a. 1. Yargı: Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı. -F. R. Atay. 2. Egemenlik, hâkimiyet. 3. Değer, aynı veya benzer nitelik: Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut'un göz bebeği hükmündeymiş. -R. N. Güntekin. 4. Önem, geçerlilik: Bu işin ne hükmü var. 5. Etki, hız, şiddet: Kışın hükmü geçti. 6. Karar.
hüküm
bk. yargı.
hüküm
1) yargı (Urteil, décision) 2) kural (Bestimmung, régle, disposition). 3) etki, sonuç (Wirkung, effet).
hüküm
bk. vargı.
hüküm
Padişah divanından padişah adına çıkan karar.
Hüküm İng. Jugement
Hüküm İng. Disposition
hüküm için benzer kelimeler
hüküm, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'ü', 'k', 'ü', 'm', şeklindedir.
hüküm kelimesinin tersten yazılışı müküh diziliminde gösterilir.