hüküm

hüküm, -kmü Ar. §ukm

a. 1. Yargı: Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı. -F. R. Atay. 2. Egemenlik, hâkimiyet. 3. Değer, aynı veya benzer nitelik: Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut'un göz bebeği hükmündeymiş. -R. N. Güntekin. 4. Önem, geçerlilik: Bu işin ne hükmü var. 5. Etki, hız, şiddet: Kışın hükmü geçti. 6. Karar.

hüküm

bk. yargı.

hüküm

1) yargı (Urteil, décision) 2) kural (Bestimmung, régle, disposition). 3) etki, sonuç (Wirkung, effet).

hüküm

bk. vargı.

hüküm

Padişah divanından padişah adına çıkan karar.

Hüküm İng. Jugement
Hüküm İng. Disposition

hüküm için benzer kelimeler

amir hüküm

gıyabi hüküm

hükmü geçmek (veya hüküm yürütmek)

hüküm, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'ü', 'k', 'ü', 'm', şeklindedir.
hüküm kelimesinin tersten yazılışı müküh diziliminde gösterilir.