hümayun

hümayun Far. hum¥y°n

sf. (hüma:yun) esk. 1. Kutlu, mutlu. 2. Padişahla ilgili. 3. a. müz. Türk müziğinde dügâh perdesinde karar kılan bir makam.

hümayun

Amerikan bezi, patiska.

Hümayun Köken: Far.

Söyleyiş: (hüma:yun) Cinsiyet: Erkek 1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.

---

hümayun için benzer kelimeler

---

hümayun, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'ü', 'm', 'a', 'y', 'u', 'n', şeklindedir.
hümayun kelimesinin tersten yazılışı nuyamüh diziliminde gösterilir.