huruç
huruç, -cu Ar. ¬ur°c
huruç
a. (huru:cu) esk. 1. Çıkma, çıkış. 2. Göç.
huruç
Kalın kirişin ucu ile tahta arasına konulan süslü ağaç, kama.
huruç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
h harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'h', 'u', 'r', 'u', 'ç', şeklindedir.
huruç kelimesinin tersten yazılışı çuruh diziliminde gösterilir.