husumetkâr

husumetkâr Ar. ¬u¹°met + Far. -k¥r

sf. (husu:metkâr) esk. 1. Düşmanlık besleyen, kin güden (kimse). 2. zf. Düşmanca: “Eniştesinin saflığından cesaret alarak ablasının husumetkâr davranması, evdeki mevkisini güçleştiriyordu.” -E. E. Talu.

---

husumetkâr, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca, h harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'h', 'u', 's', 'u', 'm', 'e', 't', 'k', 'â', 'r', şeklindedir.
husumetkâr kelimesinin tersten yazılışı râktemusuh diziliminde gösterilir.